Wstydzę się ... bo nie wiem.

Człowiek uczy się całe życie! To prawda stara jak świat. I biedni Ci, którzy nie zdają sobie z tego sprawy.

Czy wstydzisz się mówić: nie wiem? 

Przyznaj się!... zdarza Ci się mówić nie wiem? Po prostu nie wiem, nie umiem, nie znam się? Czy próbujesz to zataić i zgrywasz się, udając że coś jest tak oczywiste, że aż wstyd nie wiedzieć. A może jesteś typem przemądrzałego gościa, który w każdym temacie jest wielkim specjalistą i dysputy toczy pierdo...ąc głupoty!?

Ja należę do grupy wyznawców prawdy: człowiek uczy się całe życie.

Z mojej strony, z moich ust, wielokrotnie padało stwierdzenie: nie wiem, nie umiem, powiedz mi jak, uświadom mnie ... ale najważniejsze było to, że przyznałam się do tego przed samą sobą i za każdym razem dodawałam: nigdy tego nie robiłam ale nauczę się, zrobię to, spróbuję. A co tam!

Dużo w życiu, nauczyłam się właśnie od ludzi. Studia takie, czy inne to tylko teoria, jakieś tam podstawy o ile ktoś w danym zawodzie wyuczonym na studiach pracuje.

Jakoś tak miałam i mam fuksa spotykać ludzi, którzy nie są szydercami i na prośbę: uświadom mnie, naucz, pokaż jak to się robi, nie reagują śmiechem, bo to może zrazić człowieka na długo! Nawet teraz w minioną niedzielę, dzwoniłam do mojej przyjaciółki o radę, bo nie potrafiłam sobie z czymś poradzić. Jak pytamy jest prościej i szybciej.

Poruszam ten temat z premedytacją pewną, bo przecież jesteśmy rodzicami i wielokrotnie zadawane nam są pytania, na które niekoniecznie musimy znać odpowiedź. Czy warto udawać rodziców wszech-wiedzących? Może to właśnie dzieci takich rodziców w przyszłości nie potrafią przyznać do tego, że czegoś nie wiedzą i tym automatycznie tracą szansę na uzyskanie kilku fajnych informacji lub tracą szansę na  nabycie jakiejś cennej umiejętności. My dorośli nie musimy znać odpowiedzi na każde zadawane przez dziecko pytanie ale fajnie jest przyznać się do tego i razem dowiedzieć się jak brzmi prawidłowa odpowiedź!

"...Ankieta przeprowadzona wśród brytyjskich rodziców przez Institution of Engineering and Technology (IET) wykazała, że spośród tysiąca rodziców aż 83 procent nie umiało odpowiedzieć na pytanie z dziedziny nauk przyrodniczych na poziomie podstawówki. Co gorsze aż 63 procent przyznało, że wymyśla odpowiedzi, by nie musieć przyznawać się do braków!...

...Dorośli muszą znać odpowiedź na każde pytanie dziecka? Wcale nie. Dzieci potrafią zadawać pytania, na które nawet naukowcy nie znają jeszcze odpowiedzi. Czasem bywają to też pytania natury filozoficznej, same z siebie trudne do wyjaśnienia. Dlatego ważne jest, by rodzice nie bali się powiedzieć „Nie znam odpowiedzi na twoje pytanie, ale możemy to wspólnie sprawdzić”.

Naukowcy też nie znają wszystkich odpowiedzi, to część ich pracy. To, co łączy ich z dziećmi, to ciekawość świata. Przyznanie się do niewiedzy i szukanie odpowiedzi wykształca w dzieciach dobre nawyki uczenia się – nie ma nic złego w tym, że czegoś nie wiesz, ważne czy chcesz się tego dowiedzieć...."(źródło: charaktery.eu "Rodzic (nie)wszystkowiedzący")

Strzał w dychę! Powiedziałabym w kontekście cytowanego fragmentu!

Ps. Usłyszałam dzisiaj:...mamo, czy oczy rosną? 
Odpowiedziałam : Nie wiem ale sprawdzimy zaraz. Okazuje się, że oczy są jedynym organem, który nie rośnie bez względu na wiek:)

Ps. do Ps. Po głębszej analizie informacji google - owych, dzięki Annie Tygrysiaki.pl (pozdrawiam) powyższe zdanie trzeba doprecyzować. Otóż oczy jednak rosną! milimetr na kilka lat, żeby w wieku 16-17 lat osiągnąć wielkość docelową:) Człowiek jednak uczy się przez całe życie:)