Moje zwykłe a jednak niezwykłe macierzyństwo

wtorek, 1 listopada 2016

W taki dzień jak dziś ...


Czas ucieka "jak piasek przez palce". 

Tak niedawno przecież, w takim dniu jak dzisiaj stałam nad grobami oddając się refleksji nad przemijaniem z Tymi, nad grobami których dzisiaj stoję. 

Łza sama pcha się do oka.

Niby czas leczy rany, ale tęsknota jest tak samo wielka. Bo pozostały tylko wspomnienia, migawki z życia z tamtego czasu. 

Tak bardzo chciałabym usiąść przy stole, z tymi których już nie ma, przy świeżo zaparzonej kawie i pogadać, zapytać co słychać, pośmiać się jak wtedy. Poopowiadać co u mnie. 

Wtedy to było takie oczywiste, takie normalne i myślałam, że będzie tak zawsze!

Jest inaczej. 

Właśnie dzisiaj myśli uciekają do tamtych chwil. 

Wielu z nas wybiera się na groby bliskich, czasami nawet w miejsca oddalone o kilkadziesiąt, kilkaset kilometrów od naszych domów.  Po to, aby spotkać się z rodziną, wspólnie powspominać tych, których już z nami nie ma.

To ważny dzień, to dzień w którym, na chwilę zapominamy o tempie naszego życia, towarzyszącym nam na co dzień.

To jeden z tych dni, które dają mi do myślenia.  Zatrzymaj się, gdzie pędzisz, ważne jest tu i teraz. 





Wiersz cały jest piękny!



6 komentarzy :

  1. "Tu Ciebie nie ma, lecz jesteś przecież...
    I pozostaniesz w jasnym świecie
    Jest coś co mrokom się opiera,
    Jest Pamięć, a ona nie umiera"

    OdpowiedzUsuń
  2. Niby czas leczy rany a tęsknota jednak większa.

    OdpowiedzUsuń
  3. Dla mnie to zawsze z jednej strony bardzo smutny dzień - a z drugiej strony szczęśliwy, że nadal tu jesteśmy i że możemy patrzeć na to, jak nasz synek dorasta...

    OdpowiedzUsuń
  4. Czas leczy rany, ale o pewnych sprawach sie nie zapomina :)

    OdpowiedzUsuń

Dzięki za przeczytanie, dzięki dzięki za przyszły i ewentualny komentarz :-)